Pemerintahan dikekalkan oleh seorang lelaki, Saudeleur, di Nan Madol. Tanah itu, kandungannya, dan penduduknya dimiliki oleh pemerintah Saudeleur, yang memajakkan tanah itu kepada kelas tuan tanah yang mengawasi orang biasa menuai tanah. Rakyat jelata dikehendaki menghadiahkan kepada pemerintah dengan penghormatan buah-buahan dan ikan yang kerap.[2]

Penghormatan kebanyakannya terdiri daripada sukun semasa rak, musim kelimpahan, manakala ia beralih kepada keladi, talas, dan sukun yang ditapai semasa isol, musim kekurangan. Makanan laut juga telah disampaikan kepada Saudeleur pada masa yang ditetapkan. Sistem ufti pada mulanya adalah bermusim; namun, lama kelamaan, tuntutan Saudeleur menyebabkan penduduk kelaparan dan hidup sebagai hamba, kerana mereka terpaksa membayar buruh dan menawarkan kebanyakan bahan terlebih dahulu kepada pemerintah. Ketidakpuasan hati orang ramai menyebabkan sekurang-kurangnya dua pembunuhan, tetapi seorang lagi Saudeleur bangkit menggantikan yang terakhir.[1][2][9] Beberapa kaedah yang biasa digunakan untuk menentang penindasan ialah menentang perintah dan kecurian harta benda yang ditawarkan kepada Saudeleur.[1]

Beberapa Saudeleur adalah pemerintah yang jinak: Inenen Mwehi menubuhkan aristokrasi, dan Raipwenlang adalah ahli silap mata yang mahir. Yang lain, bagaimanapun, terkenal dengan kekejaman mereka. Sakon Mwehi mengenakan cukai kepada Pohnpeian dengan kejam, dan menurut legenda, Saudeleur yang dikenali sebagai Raipwenlake, kononnya menggunakan sihir untuk mencari Pohnpeian yang paling gemuk dan memakannya. Seorang lagi, Ketiparelong, dikenang kerana isterinya yang rakus yang disuapkan hati bapanya sendiri oleh rakyat jelata yang menderita dalam satu jamuan; dia membunuh diri, diikuti oleh Ketiparelong. Saraiden Sapw telah menubuhkan amalan Buah Pertama adat di Pohnpei.[8]

Pembahagian pentadbiran

Pohnpei dibahagikan kepada tiga wei, atau negeri, semasa pemerintahan Saudeleur Mwohnmwei. Kohpwahleng (Madolenihmw) ialah bahagian timur, dibahagikan kepada tujuh kawasan: Wenik Peidi, Wenik Peidak, Enimwahn, Lehdau, Senipehn, Lepinsed, dan Deleur. Di barat, Malenkopwale (Kitti) terdiri daripada empat kawasan: Onohnleng, Kepihleng, Lehnpwel, dan Ant Atoll. Pwahpwahlik (Sokeh) di utara diperbuat daripada Palikir, Sokeh, Tipwen Dongalap, Kahmar, Nan Mair, dan Pulau Pakin. Sistem berpusat menggabungkan bahagian peringkat rendah yang sedia ada, dan menerima pakai struktur utama asli. Kemudian, U dan Nett menjadi negeri di utara, membentuk lima majlis perbandaran Pohnpei sekarang.[1]

Sokehs ialah sebuah wilayah berprestij di bawah pemerintahan Saudeleur,[12][13] dan Onohnleng sebahagian besarnya kekal berautonomi. Kawasan Kitti dan Kepihleng di barat mempunyai reputasi kerana menentang kuasa Saudeleur timur.[1]

Di ibu kota Nan Madol, pemerintah Saudeleur membangunkan sistem gelaran berstrata yang menunjukkan pekerjaan tertentu, termasuk ketua penasihat, penyedia makanan, pengawal pintu masuk, dan pengawal kediaman.[1]

Menurut legenda, para penguasa Wangsa Saudeleur tidak pernah mengambil berat tentang hal ehwal ketenteraan, dan zaman itu secara amnya disifatkan sebagai aman, walaupun penduduk asli Pohnpei menderita dan semakin tidak berpuas hati dengan pentadbiran.[1][8]

Agama

Agama semasa wangsa Saudeleur menampilkan kuil megalitik dan tapak pengebumian, persembahan makanan, dan ramalan orakular. Pemujaan pusat Wangsa Saudeleur adalah di Nan Madol, di mana persembahan dibuat kepada Dewa Petir Nahn Sapwe, atau Daukatau, yang daripadanya Saudeleur memperoleh legitimasi. Nahn Sapwe dihormati secara asli oleh Pohnpeians. Dari Nan Madol, pemujaan Nahn Sapwe merebak ke daerah lain di Pohnpei. Kultus asli lain termasuk belut air tawar di sekeliling dan dewa Ilake.[1][11]

Saudeleur membuat percubaan yang tidak berjaya untuk memperkenalkan penyembahan dewa mereka sendiri, Nahnisohn Sapw, yang Pohnpeians hanya menawarkan penghormatan tanda. Penguasa Saudeleur menjadikan belut moray Nahn Samwohl sebagai perantara kepada Nahnisohn Sapw, yang menunjukkan tuhan asing itu berpuas hati dengan memakan ufti dalam bentuk penyu. Golongan paderi, yang diketuai oleh imam besar Soukiseleng, berkuasa dan berpengaruh dalam masyarakat Pohnpeian.[1][11]

Ritual kampa tahunan mengesahkan dedikasi Pohnpeians kepada tuhan dan roh tanah itu. Upacara sakau adalah penegasan yang terperinci tentang penguasaan Saudeleur, dengan banyak upacara sekitar penyediaan dan penyampaian hadiah kepada pemerintah.[1]

Persembahan makanan yang dikhaskan khas untuk Saudeleur termasuk kura-kura dan anjing, kedua-duanya memegang simbolisme ritual. Penyu (wei) mewakili tiga bahagian politik utama (wei) dan memegang tempat penting dalam mitos di mana dua beradik mesti mengorbankan ibu mereka - Penyu Pemberi Nyawa - untuk dimakan oleh Saudeleur selepas mereka secara berseloroh berkata mereka akan menjualnya rasa daging anjing Saudeleur. Anjing itu memegang jawatan penting lagi dalam masyarakat Saudeleur: peraturan Saudeleur dikuatkuasakan oleh anjing mitos yang dipanggil Ounmatakai ("penjaga negeri").[1] Di Nan Madol, sisa makanan berstatus penyu dan anjing telah ditemui.[14]